Bugün oglumun dunyaya gelisinin uzerinden 3,5 ay gecti.
İhsan ogluma dair hic bir seyi kacirmadan aklimda tutmaya calisacagim desem de, eskiler dogru soylemis : soz ucar, yazi kalir.
Nitekim sozler ucmayacak olsa bile her sey sozle anlatilamiyor. Bazen kisacik bir video yetiyor ani hatirlamaya. İste bu bloga bunun icin niyetlendim.
2013 yilinin ilk kari Ankara'ya yagmis iken, sicak evimizin salonunda, oglum ana kucaginda sallanmakta iken basliyorum yazmaya. Tabi son birkac haftadir bilinc duzeyi hizla artan oglum, yazi yazmak icin her ipad'e baktigimda, onunla goz temasini kestigim icin agladigindan her ayrintiyi, gunu gunune yazabilir miyim bilemiyorum. Ama niyetlendik bir kere, devami da gelir umarim.
Ogluma hatira olsun.
